Radom posiada 8 parków miejskich o łącznej powierzchni 50,01 ha, z których 3: Park im. T.Kościuszki, Leśniczówka i Stary Ogród wpisane są do rejestru zabytków. Oprócz nich są jeszcze: Park im. J.Malczewskiego na Obozisku, Park im. J.Rózika na Glinicach, park Planty w dzielnicy o tej samej nazwie oraz dwa nowe parki: na Osiedlu Południe i na Gołębiowie.
Do rejestru zabytków wpisane są także 4 kompleksy zieleni i 8 drzew (6 dębów i 2 modrzewie) oraz torfowisko przy ulicy Północnej o pow. 6,86 ha.
Oprócz parków w granicach Radomia znajdują się także lasy o powierzchni 720 ha z największym i najbardziej znanym Lasem Kapturskim.
Łacznie obszary zielone Radomia zajmują około 1400 ha, co stanowi 8% powierzchni miasta. Na jednego mieszkańca przypada około 5 m² terenów zielonych.

Najstarszym radomskim parkiem jest Stary Ogród otwarty w roku 1825 jako jeden z pierwszych parków miejskich w Polsce. Ograniczony jest ulicami: Mireckiego, Okulickiego, Wernera i Klementyny. Plan parku nawiązywał do XVIII-wiecznych tzw. założeń angielskich, czyli zakładał istnienie sztywnego, promienistego układu głównych alejek wraz ze swobodnym układem ścieżek. W środku parku znajdował się staw z wysepką pośrodku.
Drzewostan Starego Ogrodu stanowią obecnie jesiony, lipy, klony i topole jesionolistne. Przez park przepływa rzeka Mleczna. Ostatnimi laty parkowy staw upodobało sobie liczne stado kaczek. Na skraju parku znajduje się pomnik księdza Romana Kotlarza, zamordowanego przez funkcjonariuszy SB w sierpniu 1976 roku oraz dąb imienia Jana Pawła II zasadzony w XXX rocznicę protestu robotników radomskich.

Starym parkiem jest również Park im. Tadeusza Kościuszki, założony w latach 1866-77 na polecenie rosyjskiego gubernatora. Park miał powstać dokładnie naprzeciwko jego siedziby. Nowy Ogród (bo taką nosił wówczas nazwę) również budowano w stylu angielskim. Zasadzono rzadkie rośliny: platany, tulipanowce amerykańskie, modrzewie japońskie. Park był ogrodzony żeliwnym ogrodzeniem zamykanym na noc (rozebrane w latach 60-tych XX wieku), wybudowano też sztuczne ruiny zamku z basztą (również rozebrane w XX wieku). W latach 20-tych XX wieku wybudowano żelbetową altanę, a w latach 50-tych muszlę koncertową, która spłonęłą w latach 80-tych. Obok dawnej rogatki miejskiej, obecnie klub Łaźnia, stoi krzyż upamiętniający starcia robotników z oddziałem ochrony budynku gubernatorstwa 3 lutego 1805 roku, w których zginęło 14 osób, a ponad 50 zostało rannych.
Park Kościuszki zajmuje obecnie powierzchnię 7 ha i jest ograniczony ulicami: Sienkiewicza, Mickiewicza, Żeromskiego, 25 Czerwca i Słowackiego. Główna alejka parku nosi imię tragicznie zmarłego księdza Jana Chrapka, biskupa Diecezji Radomskiej.
Wśród drzew znajdziemy m.in.: lipy, kasztanowce, sosny wejmutki, dęby szypułkowe, diaglezje, tulipanowce. Niektóre lipy i kasztanowce mają po 100-120 lat.

Trzecim parkiem wpisanym do rejestru zabytków jest Leśniczówka, która nazwę zawdzięcza znajdującej się tam leśniczówce. Park ma powierzchnię 8,75 ha i powstał w roku 1973. Leży między ulicami: 25 Czerwca, Wodną, Zbrowskiego i Kolberga. Na drzewostan parku składają się białodrzewy, dęby, wiązy, klony, cisy, derenie i rzadko spotykana leszczyna turecka. Przez Leśniczówkę przepływa Potok Północny.

Na podstawie artykułu Tadeusza Derlatki "Radomskie parki", Wczoraj i dziś Radomia nr 3,4/2001, 1/2002 oraz oficjalnej strony miasta www.radom.pl

Powrót do strony głównej
Powrót do Radomia