Pośród skał twardych, złomów z granitu
W dolinach górskie jeziora śpią,
W spowitych sennie ciszą i mgłą
Śnieg się przegląda ze szczytu.
Jerzy Liebert

Tatrzańskie stawy. Nie jeziora, ale jak chcą górale właśnie stawy. Jest ich w całych Tatrach ponad 200, a polskiej części ponad 40. Mamy za to dwa największe i najgłębsze, a skupisko 21 stawów w Dolinie Gąsienicowej jest największym "pojezierzem" tatrzańskim. Duże skupisko stawów znajduje się też w Dolinie Pięciu Stawów, gdzie wbrew nazwie jest ich aż 6, a nawet kilka małych okresowych. Większość stawów położona jest w Tatrach Wysokich, a zaledwie kilka w Zachodnich.
Największy staw to Morskie Oko (34,54 ha), choć czasem jako największy podawany jest Wielki Staw. Wielki Staw jest na pewno najgłębszy (79,3 m) i ma większą pojemność (prawie 13 mln m sześciennych). Najwyżej położony w Polsce jest Zadni Mnichowy Stawek (2070 m). Najniżej leży Niżni Toporowy Staw (1089 m). Większość znajduje się powyżej górnej granicy lasu, część w piętrze kosodrzewiny. Wszystkie stawy (poza jednym po słowackiej stronie) są pochodzenia lodowcowego. Choć lodowców już nie ma, temperatura wody w tatrzańskich stawach nie zachęca do kąpieli i wynosi zaledwie od 4 do 14 stopni, pokrywa lodowa utrzymuje się bardzo długo, a czasem pojawia się już we wrześniu. Zmarzły Staw przy drodze na Zawrat jest wolny od lodu zaledwie przez 70 dni w roku, a słowacki Lodowy Staw (2130 m) zdarza się, że nie odmarza przez kilka lat.
Niska temperatura wody powoduje, że roślinność stawów jest bardzo uboga. Występuje w nich zaledwie kilkanaście gatunków fitoplanktonu. W kilku stawach żyją ryby, głównie pstrągi, ale tylko w Morskim Oku znalazły się one w sposób naturalny.
Wody stawów mienią się wieloma kolorami. Są błękitne, turkusowe, szafirowe, zielone a nawet czerwone. Są takie miejsca, jak moje ulubione nad brzegiem Przedniego Stawu niedaleko schroniska w Dolinie Pięciu Stawów, że nie chce się stamtąd odchodzić. Są piękne, trudno wyobrazić sobie tatrzański krajobraz bez nich.

Na podstawie Tatrzańskie Stawy wyd. Termit,1991