Strona główna Galeria zdjęć |
Poznańskie Muzeum Sztuk Użytkowych mieści się w dość kontrowersyjnym budynku - odbudowanym, a w zasadzie zbudowanym od podstaw
zamku króla Przemysła II. Sam zamek bywa czasem złośliwie nazywany "zamkiem Gargamela".
Muzeum zostało otwarte w 1965 roku jako Muzeum Rzemiosł Artystycznych, oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu, z siedzibą w odbudowanej na
Wzgórzu Przemysława części Zamku Przemysła, tzw. Budynku Raczyńskiego. W 1991 roku muzeum przyjęło nazwę Muzeum Sztuk Użytkowych. W
2011 roku, w związku z odbudową zamku Przemysła i kapitalnym remontem tzw. Budynku Raczyńskiego, dotychczasowa ekspozycja została zamknięta.
W latach 2014-2016 trwała organizacja nowych magazynów i nowej ekspozycji Muzeum Sztuk Użytkowych w połączonych budynkach Zamku Przemysła
(fot.)
(fot.)
i Budynku Raczyńskiego. W czerwcu 2016 roku otwarto Salę Przemysła
(fot.)
i 43 metrową wieżę z tarasami widokowymi, skąd możemy podziwiać panoramę Poznania
(fot.).
W marcu 2017 roku nastąpiło otwarcie nowej ekspozycji Muzeum Sztuk Użytkowych.
Nowa ekspozycja zajmująca prawie 1500 m2 poświęcona jest w całości sztuce użytkowej. Znajdują się tu meble, wyroby z ceramiki, szkła, metalu, broń, biżuteria, tkaniny, stroje i dodatki do nich. Muzeum prezentuje sztukę użytkową od średniowiecza do współczesności. W inwentarzach Muzeum Sztuk Użytkowych wpisanych jest około 12 000 pozycji, na wystawie prezentowanych jest 2000 eksponatów wśród których dominuje sztuka europejska, w tym również polska. Następnych około 2700 eksponatów jest częścią stałych ekspozycji oddziałów Muzeum Narodowego w Poznaniu: pałaców w Rogalinie i w Śmiełowie, zamku w Gołuchowie, Muzeum Historii Miasta Poznania i Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego. Ze względu na pamięć o królewskiej przeszłości miejsca, w którym znajduje się Muzeum Sztuk Użytkowych, na parterze wyodrębniona została przestrzeń poświęcona Przemysłowi II oraz dziejom Zamku. W sali Przemysła zaakcentowano cztery, istotne dla historii i kultury Polski, wątki tematyczne związane zarówno z samym Przemysłem, jak i zamkiem: postać Przemysła II, Orzeł Biały jako znak heraldyczny rozpoczynający historię herbu państwowego, historia zamku od XIII wieku do 1945 roku oraz powojenne koncepcje restytucji dawnego zamku królewskiego. Wystawa zajmuje cztery kondygnacje i składa się z następujących części:
Znajduje się w zamkowych piwnicach, eksponowane są tam muzealne kosztowności. Zaprezentowano ponad 130 najcenniejszych i
najciekawszych artystycznie lub historycznie kosztowności: biżuterię damską i męską, w tym akcesoria stroju czy zegarki.
Prezentowana jest sztuka powstała od XII wieku. Wyodrębniono tu dwa wątki: sacrum (sfera świętości i duchowości) i
profanum (sfera życia świeckiego) jako nierozdzielne aspekty życia ówczesnego człowieka.
W ekspozycji nawiązano do sieni staropolskiego dworu, w której broń zawieszona na ścianach demonstrowała rycerską historię
rodu i własną waleczność szlachcica.
W centralnym miejscu ekspozycji wykreowano stół humanisty, który jest odniesieniem do renesansowych tendencji laickich i
humanistycznych oraz rozkwitu nauk i związanych z tym poszukiwań i odkryć. Stół dzieli salę na dwie części. W jednej zaprezentowano
sztukę południa Europy, w drugiej wyroby powstałe na terenach leżących na północ od Alp.
W wydzielonej przestrzeni wykreowano renesansowy gabinet kolekcjonerski. To nawiązanie do renesansowej Kunstkamery, która pojawiła się w XV wieku i istniała do wieku XVIII. Ekspozycja przedstawia naturalia, czyli nadzwyczajne dzieła natury obecne w otaczającej człowieka rzeczywistości, scientifica, czyli - instrumenty naukowe i przedmioty służące do uprawiania nauk, exotica, czyli przedmioty pochodzące z egzotycznych krajów, ukazujące unikalność i odrębność dalekiego świata oraz artificialia, czyli przedmioty artystyczne stworzone ludzką ręką. Sztukę baroku zaprezentowano na podstawie dwóch obszarów: Gdańska i Rzeczpospolitej. Gdańsk zaprezentowano jako "Złotą
Bramę Rzeczpospolitej", przez którą docierała kultura i towary z Europy i z krajów zamorskich. W Rzeczpospolitej wyeksponowano sarmatyzm,
zjawisko kulturowe, związane ze stanem szlacheckim, cechującym się dumą, walecznością, umiłowaniem Ojczyzny, a także upodobaniem do Orientu.
Pośrodku sali poświęconej rokoku znajduje się stół nawiązujący do obyczaju dworskich biesiad, który prezentuje bogactwo
XVIII-wiecznych zastaw stołowych. Część ekspozycji poświęcono rokokowej modzie. Zaaranżowany układ półeczek i konsolek z porcelaną stanowi
nawiązanie do zainteresowań kolekcjonerskich i tworzonych w tym czasie gabinetów porcelanowych. Wokół sali rozmieszczono przedmioty, które
uzupełniają obraz epoki: meble, finezyjnie zdobione szkło, lustrzane tafle w rzeźbionych ramach, złocone gerydony, ceramiczny piec,
monumentalny gobelin oraz polichromowany i złocony fortepian przerobiony z klawesynu.
Ta część ekspozycji została podzielona została na trzy części odzwierciedlające różne formy fascynacji klasycznymi wzorami w
zmieniającej się sytuacji społeczno-politycznej w Europie. Odtworzono fragment wnętrza, czyli kameralny salonik biedermeierowski, jako
miejsce życia rodzinnego i towarzyskich spotkań.
Ekspozycja odnosi się do początków nowoczesnego muzealnictwa europejskiego w XIX wieku.
Wystawa prezentuje efektowne wyroby dekoracyjne w nawiązaniu do różnorodności ideologicznej i estetycznej cechującej II połowę
XIX wieku.
Przestrzeń przeznaczona do działań o rozmaitym charakterze.
Wystawa prezentuje zbiór wybitnego polskiego malarza Leona Wyczółkowskiego przekazanego w darze w 1922 roku poznańskiemu
Muzeum Wielkopolskiemu.
Ekspozycja przedstawia zbiory sztuki dalekowschodniej stworzonej przez poznańskie muzeum na przełomie XIX i XX wieku.
Wystawa obejmuje brązy, ceramikę, tkaniny, elementy uzbrojenia. Przedstawiono również tzw. produkcję eksportową, czyli przedmioty
wytwarzane specjalnie na rynek zachodni i dostosowane do gustów Europejczyków.
Ekspozycja prezentuje ubiory powstałe od lat 80-tych XIX wieku do lat 60-tych XX wieku.
Ekspozycja zawiera przedmioty powstałe w całej Europie na przełomie XIX i XX wieku.
Ekspozycja ukazuje przede wszystkim sztukę polską, która po zakończeniu I wojny światowej podchwyciła światowe trendy.
Pokazano przykłady wylansowanego w Polsce "stylu narodowego" oraz wyrobów polskich i europejskich w elitarnym stylu art-déco, wykształconym w
latach 20-tych XX w.
Wystawia przedstawia przykłady światowego designu z różnych powojennych okresów oraz wzornictwo polskie z II połowy lat 50-tych
XX wieku i pierwszych lat następnego dziesięciolecia. Wyroby z ceramiki, meble, tkanina odwołują się do modernistycznych kierunków artystycznych.
Kolekcja polskiej współczesnej sztuki unikatowej, gromadzona przez muzeum od lat 60-tych XX wieku, dokumentuje osiągnięcia z
okresu kilku pierwszych powojennych dekad.
Muzeum Sztuk Użytkowych mieści się w Poznaniu na Wzgórzu Przemysła w połączonych budynkach Raczyńskiego oraz odbudowanego Zamku Przemysła.
Wstęp do muzeum jest płatny. 04.2020 Na podstawie strony internetowej: Muzeum Sztuk Użytkowych. Aktualizacja 04.04.2020 |
Wszystkie zdjęcia wykonane aparatem Panasonic Lumix DMC-FZ300
|