Strona główna Galeria zdjęć |
Faceci lubią takie klimaty ;-) Ekspozycja w Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu spodoba się na pewno
i tym małym i tym dużym facetom. Trzeba zresztą przyznać, że muzeum jest niezwykle ciekawe, a
prawie wszystkie eksponaty są wyremontowane i prezentują się bardzo efektownie. A niektóre z nich
wciąż są sprawne i mogą być uruchomione.
Pierwsza ekspozycja broni pancernej powstała w Poznaniu w latach 1963-1964 na terenie koszar przy ul.
Wojska Polskiego z inicjatywy gen. dyw. Zygmunta Duszyńskiego, który pełnił w tym czasie obowiązki
Głównego Inspektora Szkolenia Wojska Polskiego. Pierwotnie była to kolekcja służąca jako pomoc dydaktyczna
dla podchorążych Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej. Specjalnie na potrzeby kolekcji w 1964 roku wybudowana
została specjalna hala o powierzchni 750 m kw. Pierwszymi pojazdami wchodzącymi w skład kolekcji były m.in.
IS-2, IS-3, T-34/85 czy ISU-152.
Kolekcja pełniła funkcję dydaktyczną do rozwiązania Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w 1993 roku. W miejsce szkoły powstało Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych im. hetmana Stefana Czarnieckiego. W strukturze centrum kolekcja funkcjonowała jako "Sala Tradycji Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych", a potocznie nazywana była muzeum broni pancernej. W grudniu 2008 roku do rejestru zabytków zostało wpisanych 37 pojazdów z kolekcji. W marcu 2015 roku sala tradycji została przekształcona w muzeum i podporządkowana jako oddział Muzeum Wojska Polskiego. W październiku 2019 roku Muzeum Broni Pancernej zostało otwarte w nowej, nowoczesnej siedzibie przy ul. 3 Pułku Lotniczego 4. Ekspozycja znajduje się w 4 dużych halach podzielonych tematycznie: pojazdy przed 1939 rokiem, II wojna światowa, Zimna Wojna i okres po Zimnej Wojnie. Ciekawostką jest fakt, że ponad połowa wszystkich pojazdów w muzeum jest sprawna mechanicznie. Przed wejściem do hal wystawowych ustawiono parowóz z seri Tp3-36 (jeden z czterech zachowanych na świecie), który wchodzi w skład pociągu powstańczego ustawionego z okazji setnej rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego (fot.) (fot.). Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu jest oddziałem Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Wizyta w Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu to prawdziwa gratka dla miłośników militariów. Bardzo ciekawą ekspozycją uzupełniają pełni pasji pracownicy muzeum, którzy chętnie udzielą nie tylko informacji, ale również opowiedzą z własnej inicjatywy wiele ciekawostek dotyczących prezentowanego sprzętu. Już dawno nie spotkaliśmy się z tak sympatycznymi przewodnikami. Brawa dla tych panów :-) W skład ekspozycji muzealnej wchodzą m.in.:
Pojazd prezentowany w muzeum został w styczniu 1945 roku zatopiony w rzece Rgilewce.
Należał do 2. batalionu, 1. Pułku Niszczycieli Czołgów z Dywizji Grenadierów Pancernych "Brandenburg".
Pojazd został wydobyty w latach 2006-2008 i po ponad rocznym remoncie przeprowadzonym siłami
wolontariuszy MBPanc i pracowników Wojskowych Zakładów Motoryzacyjnych w Poznaniu udało się przywrócić
działo do stanu jezdnego. Działo jest jedynym na świecie zdatnym do ruchu i jednym z dwóch kompletnie
zachowanych
(fot.).
Działa te miały pancerz grubości 10-80 mm, silnik o mocy 300 KM oraz armatę kalibru 75 mm. Produkowane były w latach 1943-1944. Pierwsze pojazdy M36 Jackson pojawiły się na froncie w połowie 1944 roku. W czasie wojny
wyprodukowano około 1400 tych pojazdów. Wyposażone były w armatę kalibru 90 mm.
To zmodernizowany podstawowy czołg rosyjski T-34. Produkowany w latach 1944-1957.
Posiadał silnik o mocy 500 KM, pancerz grubości 20-90 mm i armatę kalibru 85 mm.
Prezentowany w muzeum egzemplarz czołgu grał Rudego w serialu "Czterej pancerni i pies". Inny czołg tego typu z muzeum służył w 2. Brygadzie Pancernej Wojska Polskiego (fot.). Działo samobieżne SU-76 powstało na bazie przedłużonego podwozia czołgu T-70. Było
produkowane w latach 1942-1945. Działo posiadało silnik o mocy 140 KM, pancerz o grubości 10-35 mm i
było uzbrojone w armatę kalibru 76,2 mm.
Produkowane w latach 1943-1944. Uzbrojone było w armatę kalibru 85 mm, posiadało
silnik o mocy 500 KM i pancerz grubości 20-45 mm
(fot.).
TKS to polska tankietka z okresu przed II wojną światową, która obok czołgu 7TP była
podstawową bronią polskich sił pancernych we wrześniu 1939 roku. Tankietka posiadała silnik o mocy zaledwie
46 KM, pancerz o grubości 3-10 mm, a jej uzbrojeniem był karabin maszynowy Hotchkiss wz. 25 kalibru 7,92 mm lub
ciężki karabin maszynowy wz. 38 FK-A kalibru 20 mm.
Eksponat prezentowany w muzeum został wyprodukowany w 1935 roku (fot.). Produkowany w latach 1943-1945 w Anglii. Posiadał silnik o mocy 600 KM, pancerz o
grubości do 76 mm, a podstawowym uzbrojeniem była początkowo armata kalibru 57 mm (taki egzemplarz
znajduje się w muzeum), a później armata 75 mm
(fot.).
Produkowany w latach 1937-1943 w wielu wersjach. Posiadał silnik o mocy 300 KM, uzbrojony
był początkowo w armatę kalibru 37 mm, później kalibru 50 mm, a od połowy 1942 roku kalibru 75 mm
(fot.).
Produkowany w ZSRR w latach 1942-1943. Posiadał dwa silniki o mocy 70 KM każdy, pancerz
grubości 10-45 mm, a jego uzbrojeniem była armata czołgowa 20K wz. 1938 kalibru 45 mm.
Egzemplarz z muzeum początkowo stał jako czołg-pomnik w Baligrodzie, skąd został w 1975 roku przeniesiony do Poznania. Do Polski sprowadzono tylko 2 czołgi IS-3. Miało to miejsce na przełomie 1946 i 1947 roku.
Oba pojazdy skierowano do Szkoły Oficerskiej Broni Pancernej w Poznaniu
(fot.).
Wyprodukowany w 1944 roku.
Wyprodukowany w grudniu 1945 roku. Po remoncie czołg otrzymał malowania (godło oraz numer)
czołgu z 4 Pułku Czołgów Ciężkich
(fot.).
To zmodernizowana w II połowie lat 80-tych XX wieku wersja czołgu T-72
(fot.)
(fot.).
Po rozpadzie Układu Warszawskiego w wyniku kolejnych modernizacji z wykorzystaniem zachodnich technologii na
bazie tej wersji czołgu powstała kolejna wersja nazwana
Pt-91 "Twardy".
Czołg powstał przez modernizację czołgu T-54. Produkowany w latach 1958-1981. Wyposażony w silnik o mocy
580 Km, a podstawowym uzbrojeniem była armata wz. 1944 D-10T2S kalibru 100 mm.
Na czołgu znajduje się autograf Stevena Spielberga i polskiego operatora Janusza Kamińskiego, ponieważ pojazd zagrał w filmie "Most szpiegów" tego reżysera (fot.). M-48A5 Patton, to średni czołg amerykański produkowany w latach 1952-1959. Czołg
posiadał pancerz o grubości do 110 mm i wyposażony był w armatę T54 kalibru 90 mm
(fot.).
Czołg M-60A1 Patton to następca czołgu M-48. Był on podstawowym czołgiem armii amerykańskiej podczas zimnej wojny. Produkowany w latach 1960-1978. Wyposażony w silnik o mocy 750 KM, pancerz grubości do 180 mm i armatę kalibru 105 mm (fot.). Oba czołgi prezentowane w Poznaniu pochodzą z Grecji. Czołg prezentowany w muzeum to pierwsza wersja brytyjskiego czołgu pościgowego
wyposażonego w słaby silnik Liberty. Po zmianie jednostki napędowej na dużo silniejszą wyprodukowaną
przez Rover Car Company, w styczniu 1943 roku rozpoczęto produkcję tego czołgu pod nazwą A27M Cromwell
(fot.).
Był to lekki czołg pływający produkowany w latach 1951-1967 w ZSRR. Dysponował silnikiem o
mocy 240 KM, a podstawowym uzbrojeniem była armata 76,2 mm
(fot.).
Oprócz czołgów i dział w Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu można również obejrzeć inny
sprzęt wojskowy. Są to wozy pancerne (samochód pancerny wz.34
(fot.),
samochód pancerny "Poznańczyk"
(fot.),
samochód rozpoznawczy Fox
(fot.)),
samochody wojskowe (Jeep Villis MB
(fot.),
samochód SD.KZF.6, Tarpan
(fot.)),
transportery opancerzone (BTR-60PB, FUG D-442, BRDM-2
(fot.),
SKOT
(fot.)),
broń strzelecka i inne
(fot.)
(fot.)
(fot.).
Muzeum Broni Pancernej mieści się w Poznaniu na terenie dawnych koszar w dzielnicy Ławica. Wstęp do muzeum jest płatny.
02.2022 Na podstawie stron internetowych: Muzeum Broni Pancernej w Wikipedii oraz strona Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu. Aktualizacja 25.02.2022 |
Wszystkie zdjęcia wykonane aparatem Panasonic Lumix DMC-FZ300
|