Kościół został zbudowany w 1511 roku, należy do grupy późnogotyckich świątyń drewnianych. Jest orientowany, konstrukcji zrębowej na kamiennej podmurówce, oszalowany pionowymi deskami. Powstał z drewna modrzewiowego. Od wschodu znajduje się trójbocznie zamknięte prezbiterium, a od strony zachodniej nawa  (fot.)  (fot.). Nawę poprzedza dobudowana później, na przełomie XVII i XVIII wieku, wieża  (fot.). Wieża ma lekko pochyłe ściany konstrukcji słupowo-ramowej i gontowy dach trójspadowy. Przy prezbiterium, od północy znajduje się zakrystia, zaś od strony południowej kruchta pochodząca z połowy XIX wieku. Nawę i prezbiterium kryje wspólny, wysoki, wielopołaciowy dach gontowy, zwieńczony wieżyczką z barokowym, blaszanym hełmem z latarnią. Do II połowy XIX wieku bryłę kościoła otaczały soboty, które rozebrano podczas remontu.

Wewnątrz kościoła znajdują się cztery ołtarze. Ołtarz główny powstał w II połowie XVIII wieku i poświęcony jest Matce Boskiej. W ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej Racławickiej z Dzieciątkiem z połowy XVII wieku, zaś na zasuwie obraz św. Jakuba  (fot.). W przeszłości obraz ten słynął łaskami i był otoczony kultem miejscowej ludności.

Pozostałe trzy ołtarze boczne powstały w latach 1700-1703. Są to ołtarze: św. Andrzeja po stronie lewej i św. Piotra po prawej  (fot.), przy ścianie północnej znajduje się ołtarz Ukrzyżowania  (fot.). Ołtarz ten został ufundowany dla Bractwa Ubogich Chrystusa Pana, które powstało w parafii w 1609 roku. Członkowie tego Bractwa zajmowali się chorymi, którzy przebywali w przytułku dla ubogich.
Najcenniejsze elementy wyposażenia wnętrza to: gotycka figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV wieku (dziś w Muzeum Archidiecezjalnym w Krakowie), Grupa Ukrzyżowania na belce tęczowej  (fot.), skrzydła tryptyku Świętych Dziewic i Zwiastowania z 1472 roku, gotycko-renesansowy tryptyk Świętej Rodziny z 1520 roku  (fot.), elementy poliptyku z XVI wieku oraz późnogotyckie rzeźby Matki Boskiej i świętego Jana z 1511 roku.
Do późnorenesansowego wyposażenia świątyni z XVII wieku należy ambona  (fot.), chór muzyczny  (fot.), chrzcielnica, a także płyta nagrobna rycerza herbu Rawicz. Balustrada chóru muzycznego udekorowana jest ilustracjami przedstawiającymi m.in. aniołków grających na skrzypcach  (fot.).
Polichromia wnętrza kościoła jest datowana na początek XVII wieku  (fot.)  (fot.)  (fot.)  (fot.). Malowidła ścian w nawie przedstawiają sceny z życia i męki Pańskiej, zaś w prezbiterium sceny Maryjne i postacie świętych. Kompozycja polichromii nawiązuje do średniowiecznej dekoracji, tworzącej tak zwaną Biblia pauperum (Biblię dla ubogich).

W obrębie kościoła znajdował się pierwotny cmentarz. Zmarłych grzebano zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz kościoła. Cmentarz pełnił swoją funkcję do 1841 roku, tj. do czasu otwarcia obecnego cmentarza. Obok świątyni znajduje się plebania z 1920 roku. Przy kościele stoi metalowa dzwonnica wykonana w 1966 roku, później obita deskami  (fot.). Są na niej zawieszone trzy dzwony, z których najstarszy pochodzi z 1632 roku.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Małopolskiego. Można go zwiedzać wewnątrz również poza godzinami mszy św.

Racławice to wieś w gminie Jerzmanowice-Przeginia, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim. Wieś położona jest w odległości około 35 km na północny zachód od Krakowa.