Słoweńskie wybrzeże Adriatyku jest bardzo krótkie w porównaniu z tym chorwackim. Jego prawdziwą ozdobą jest miasteczko Piran położone na wąskim cyplu wrzynającym się w głąb morza.
Stare miasto w Piranie, podobnie jak w innych miasteczkach na Istrii, tworzy prawdziwy labirynt wąskich kamiennych uliczek. Każda uliczka jest inna, każda ma swój urok i klimat. Spacer po takich uliczkach, niespieszne odkrywanie ich tajemnic, to prawdziwa przyjemność. Nie inaczej jest oczywiście w Piranie :-)

• Katedra św. Jerzego  (fot.)  (fot.)
Świątynia została zbudowana w XVII wieku, a jej patron, św. Jerzy, jest nie tylko patronem świątyni, ale i patronem całej miejscowości. We wnętrzu kościoła zwraca uwagę drewniany, pięknie zdobiony sufit. Obok kościoła znajduje się wolnostojąca dzwonnica z 1608 roku, która jest mniejszą kopią San Marco Campanile w Wenecji. Można wspiąć się po 146 schodach wiodących na wysokość 47 metrów, skąd roztacza się malownicza panorama Piranu i sąsiednich Włoch. Wewnątrz dzwonnicy znajdują się cztery dzwony.
Wejście do katedry i na dzwonnicę jest płatne. Niestety, podczas naszej wizyty w Piranie trwał remont dzwonnicy i mimo najszczerszych chęci nie mogliśmy podziwiać widoków miasta i okolic. Jednak nawet z podnóża dzwonnicy możemy podziwiać całkiem ładne widoki na miasto  (fot.)  (fot.)
Niedaleko katedry, schodząc w kierunku starego miasta, możemy obejrzeć ładny mural  (fot.) :-)


• Kościół MB od Zdrowia  (fot.)  (fot.)
Znajduje się na samym końcu półwyspu. Pochodzi z XIII wieku, przebudowany w XVIII wieku. Swoją nazwę zawdzięcza epidemii dżumy, jaka panowała w XVII wieku w Piranie. Kościół posiada charakterystyczną okrągłą dzwonnicę, której neogotycki kształt uzyskano po przebudowie w połowie XIX wieku. Obok kościoła znajduje się niewielka latarnia morska.
Na koniec półwyspu warto przespacerować się od portu urokliwą promenadą z ładnymi widokami na miasto  (fot.).


• Kościół i klasztor franciszkanów  (fot.)  (fot.)
Klasztor powstał w XIV wieku. We wnętrzach mieści się biblioteka z cennymi księgami i manuskryptami. Ze względu na świetną akustykę w klasztornych krużgankach odbywają się różne wydarzenia muzyczne (Piran Music Evenings, Tartini Festival).
Przed wejściem do klasztornego kościoła znajduje się niewielki plac, który dawniej używany był jako cmentarz. Kościół pochodzi z XIV wieku, natomiast obecny wygląd nadała świątyni barokowa renowacja w XVIII i XIX wieku. W kościele znajduje się mała renesansowa kapliczka, piękna ambona, kilka ołtarzy i obrazów weneckich artystów z XVII i XVIII wieku  (fot.). Pod kościołem znajduje się kilka grobowców, z których jeden należy do rodziny Tartinich  (fot.).


• Kościół MB Pocieszenia  (fot.)
Barokowy kościół MB Pocieszenia został zbudowany w 1493 roku w miejscu, gdzie wcześniej stał kościół św. Michała. Obok ołtarza znajduje się bizantyjski obraz Marii z Dzieciątkiem. W kościele znajdują się również obrazy przedstawiające różne sceny z życia św. Augustyna.


• Fortyfikacje miejskie  (fot.)  (fot.)
Zachowane do dziś fortyfikacje pochodzą z przełomu XV i XVI wieku. Z murów rozciąga się przepiękna panorama całego miasta  (fot.)  (fot.).
Wstęp na mury jest płatny.


• Baptysterium  (fot.)
Znajduje się obok katedry św. Jerzego, pochodzi z 1650 roku. Ma ośmiokątny kształt, a wewnątrz znajduje się duży średniowieczny krucyfiks z XIV wieku i rzymski sarkofag przekształcony w chrzcielnicę.


• Brama Dolphina  (fot.)
To najpiękniejsza zachowana gotycka brama w Piranie. Zbudowana w 1483 roku przez burmistrza Dolphina. Słynie z herbów z trzema delfinami.
Podczas naszego pobytu w Piranie trudno było podziwiać bramę była bowiem cała w rusztowaniach :-(


• Plac Tartiniego  (fot.)  (fot.)  (fot.)
W miejscu dzisiejszego Rynku Tartiniego cumowały dawniej kutry rybackie, w tym miejscuu znajdował się bowiem mały port rybacki. W 1894 roku, z powodu dbałości o higienę, port został zasypany piaskiem i powstał obszerny rynek, który obecnie pełni funkcję kulturalnego centrum miasta.
Na środku owalnego placu, od 1896 roku, znajduje się pomnik Giuseppe Tartiniego, dzieło weneckiego artysty Antonia dal Zotto  (fot.). Na placu stoją również dwa oryginalne maszty pochodzące z XV wieku  (fot.). Pierwotnie były ustawione przy wejściu o starego ratusza. Na pierwszym maszcie przedstawiono skrzydlatego orła, symbol Wenecji. Po prawej stronie są herby starego Piranu, po lewej herb rady miejskiej.


• Kamienica Wenecjanka (Benečanka)  (fot.)
Została zbudowana w połowie XV wieku i jest najstarszym budynkiem na rynku i najpiękniejszym przykładem weneckiej architektury weneckiej w Piranie. Uwagę przyciągają piękne zdobienia, a także gotycki narożny balkon  (fot.).
Między oknami drugiego piętra znajduje się kamienna płyta, przedstawiająca stojącego lwa, pod którym znajduje się napis: "Lassa pur dir" (Niech mówią). Z napisem wiąże się legenda według której budynek zbudował pewien bogaty kupiec dla swej ukochanej z niższych sfer. To musiało spowodować powstanie plotek wśród mieszkańców miasta. Aby ostudzić ich plotkarskie zapędy, kupiec ten rozkazał umieścić na budynku to krótkie, ale dobitne zdanie.


• Ratusz  (fot.)
Obecny budynek pochodzi z 1879 roku, kiedy został odnowiony w stylu neoklasycznym. Na fasadzie znajduje się kamienny lew z otwartą księgą, symbolizującą weneckie rządy w Piranie  (fot.). Ratusz, jak na małe miasteczko jakim jest Piran, imponuje rozmiarami, a także potężnym portykiem kolumnowym, wysokim na dwie kondygnacje, z kolumnami korynckimi.
W budynku mieści się siedziba administracji miejskiej.


• Pałac Sędziów  (fot.)
Zbudowany w XIV wieku jako siedziba administracji miejskiej, obecny wygląd uzyskał po odnowieniu w XIX wieku w stylu neogotyckim.


• Brama św. Jerzego  (fot.)
Brama przylega do budynku sądu od strony portu. Jej dzisiejsza forma, arkadowego podcienia na parterze gmachu, reprezentuje styl barokowy.


• Dom Tartiniego  (fot.)
Miejsce urodzenia Giuseppe Tartiniego. To jeden z najstarszych budynków w części targowej miasta. Dzienniki miejskie z 1384 roku opisują go jako budynek gotycki, którego część zewnętrzna przebudowana została później w stylu neoklasycystycznym. Podczas prac remontowych w latach 1985-1991 zostały odkryte zabytkowe rysunki ścienne.
Obecnie dom jest siedzibą mniejszości włoskiej i służy jako miejsce spotkań kulturalnych, wystaw oraz warsztatów artystycznych. Na pierwszym piętrze znajduje się pokój pamięci poświęcony Tatriniemu, w którym można oglądać przedmioty należące do artysty.


• Dom barokowy
Budynek ma średniowieczne fundamenty, ale został gruntownie przebudowany w okresie baroku. Jego główna fasada została zaprojektowana na trzech piętrach. Wszystkie okna są w stylu barokowym ze starannie wykonanymi kamiennymi ramami i gzymsami. Fasada kończy się trzema półkolistymi łukami. Południowa fasada również zwrócona jest w stronę placu Tartiniego i jest podobna w projekcie do głównej fasady.


• Kościół św. Piotra  (fot.)
Kościół powstał w 1272 roku, przebudowany w stylu klasycyzmu w 1818 roku. Stoi dokładnie w miejscu, gdzie w XIII wieku zbudowano mniejszy kościół romański, który znajdował się jeszcze poza murami miasta. Nad wejściem znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca przekazanie kluczy św. Piotrowi  (fot.).




• Kościół św. Stefana  (fot.)
Kościół należy do najstarszych w Piranie. Według niektórych historyków kościół pierwotnie został zbudowany jako synagoga. W XIII i XIV wieku był jednym z najważniejszych kościołów w mieście.


• Kościół MB Śnieżnej  (fot.)
Kościół został zbudowany w XV wieku jako prywatna kaplica dla bogatej mieszczki z Piranu. Nad wejściem znajduje się obraz Matki Bożej Śnieżnej, który przedstawia cudowne sierpniowe opady śniegu w Rzymie i stąd nazwa kościoła. W XVII wieku przeszedł renowację w stylu barokowym.


• Kościół św. Rocha  (fot.)
Po raz pierwszy został wspomniany w 1557 roku. Obecny barokowy wygląd uzyskał w XVII wieku, z charakterystycznym kamiennym ołtarzem i dekoracjami stiukowymi. Ołtarz zdobi pozłacany baldachim z XIX wieku oraz posągi Maryi, św. Sebastiana i św. Rocha.


• Pałac Apollonio (Zaccaria)
Budynek powstał poprzez połączenie dwóch istniejących budynków. Barokowa kamienna tablica nad wejściem z herbem i napisem opowiada o renowacji domu w 1693 roku. We wnętrzu odkryto szereg neoklasycznych malowideł ściennych z XIX wieku.


• Plac 1 Maja  (fot.)
Kiedyś był głównym placem miasta. Na środku placu znajduje się kamienny zbiornik na wodę deszczową, który został zbudowany po wielkiej suszy w XVIII wieku. Wejście na plac zdobią dwa posągi: Sprawiedliwość i Prawo  (fot.).

12.2024

Na podstawie stron internetowych: www.portoroz.si/en/discover/piran i Piran w Wikipedii po słoweńsku oraz przewodnika Istria, Rijeka i Triest, Wydawnictwo Helion 2019.

Aktualizacja 26.12.2024