Według badań dendrochronologicznych drewniany kościół w Klępsku został zbudowany w latach 1367-1377, ale pierwsze wzmianki pisane o kościele pochodzą z 1421 roku. Przez prawie dwa wieki kościół był siedzibą wiejskiej katolickiej parafii podlegającej diecezji poznańskiej. W 1537 roku ziemia sulechowska z Klępskiem weszła w posiadanie Margrabiów Brandenburskich i w 1576 roku kościół przejęli ewangelicy, którzy rozpoczęli przebudowę kościoła. W pierwszym etapie dokonano przebudowy kościoła zrębowego na szkieletowy, przy czym zachowano wschodnią ścianę prezbiterium. Do 1593 roku ukończono prace obejmujące m.in. montaż empor w nawie, budowę przedsionka ze schodami prowadzącymi na empory oraz murowanej zakrystii z emporą w drugiej kondygnacji. Jednocześnie przystąpiono do wykonania wystroju malarskiego wnętrz i wyposażenia świątyni do potrzeb liturgii protestanckiej. W 1657 roku wybudowano istniejącą do dziś wieżę kościelną, w miejscu wcześniejszej, która spłonęła w czasie wojny trzydziestoletniej.
Wnętrze kościoła wraz z pełnym wyposażeniem przetrwało w stanie niemal niezmienionym do dzisiaj. Po II wojnie światowej kościół w Klępsku został przejęty przez katolików i obecnie jest kościołem filialnym parafii Łęgowo Sulechowskie.
W 2017 roku decyzją Prezydenta RP kościół w Klępsku został wpisany na listę Pomników Historii. Kościół znajduje się na Szlaku Kościołów Drewnianych Regionu Kozła.

Kościół jest orientowany i składa się z głównego korpusu nawowego, nieco węższego i niższego prezbiterium zamkniętego prostokątnie oraz wieży od strony zachodniej  (fot.)  (fot.)  (fot.). Przy północnej ścianie prezbiterium znajduje się murowana zakrystia. Nawa i prezbiterium przykryte są dwuspadowymi dachami krytymi gontem, wieża kościoła zwieńczona jest wysokim iglicowym hełmem. Ściany wschodnia i zachodnia, o konstrukcji wieńcowej, od wewnątrz pokryte są gliną, natomiast dłuższe północna i południowa, o konstrukcji szkieletowej, wypełnione są cegłą. Pod zakrystią znajduje się kolebkowo sklepiona krypta.

Najcenniejszy elementem kościoła jest wielobarwny wystrój malarsko-snycerski (złożony ze 117 malowideł oraz opatrzony 90 inskrypcjami) oraz wyposażenie wnętrza. W prezbiterium znajduje się gotycki ołtarz z około 1400 roku z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem koronowanej przez anioły i otoczonej gronem świętych  (fot.)  (fot.), uzupełniony o predellę przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę oraz grupę Ukrzyżowania w zwieńczeniu  (fot.). Cennym elementem jest chrzcielnica z 1581 roku dekorowana scenami figuralnym i cytatami z Pisma Świętego  (fot.). Bogato dekorowana ambona z 1614 roku zawiera rzeźbiarskie przedstawienia czterech ewangelistów  (fot.), działaczy reformacyjnych, Marcina Lutra i Filipa Melanchtona  (fot.) oraz wizerunkiem Trójcy Świętej na podniebieniu baldachimu.
Bogata jest dekoracja parapetów empor. Parapet najstarszej południowej empory dekorowany jest scenami Stworzenia Pierwszych Rodziców  (fot.), parapet empory zachodniej cyklem przedstawień inspirowanych tematyką Dziesięciorga Przykazań  (fot.). Dwie empory północne w prezbiterium ozdabia cykl malowideł odnoszący się do cudów Chrystusa oraz wielkich grzeszników stanowiących wzór szczerej pokuty  (fot.), zaś emporę południową w prezbiterium personifikacje zmysłów oraz przedstawienia odnoszące się do chwały życia wiecznego  (fot.). Poszczególne sceny oddzielone są od siebie kolumienkami, a całość uzupełniają elementy ornamentyki roślinnej i geometrycznej.
Przepiękne są również malowidła stropów nawy i prezbiterium. Na stropie nawy ukazano proroków i apostołów oraz personifikacje cnót chrześcijańskich i kardynalnych  (fot.)  (fot.). W prezbiterium na górnej części zachodniej ściany szczytowej znajduje się scena Sądu Ostatecznego  (fot.), na wschodniej ścianie szczytowej Zwiastowanie, a pomiędzy nimi, na grzbiecie pozornego sklepienia kolebkowego, na rozgwieżdżonym niebieskim tle ukazane zostały wizerunki czterech ewangelistów, scena Zmartwychwstania oraz sceny ze Starego i Nowego Testamentu  (fot.)  (fot.).
Wewnątrz kościoła występuje 90 inskrypcji umieszczonych na obrazach i płytach kamiennych  (fot.). Występują również inskrypcje związane z właścicielami wsi oraz fundatorami, którzy przyczynili się do wzbogacenia kościoła. Do oryginalnych elementów wyposażenia wnętrza należą również bogato dekorowane stalle.

Kościół jest udostępniony do zwiedzania przez cały rok. Numer telefonu do pani, która otwiera kościół i opowie o jego historii wisi przy wejściu (pani Ewa 693 965 844). Dobrym pomysłem jest też zwiedzanie kościoła po niedzielnej mszy św. o godzinie 11.30 (w interniecie często podawane są błędne godziny tej mszy). Kościół można zwiedzić za darmo, ale mile widziane są drobne datki (cegiełki) na utrzymanie kościoła.

Klępsk to wieś w gminie Sulechów, w powiecie zielonogórskim, w województwie lubuskim. Wieś położona jest w odległości około 30 km na północny wschód od Zielonej Góry.